Καθημερινά σταματώ στο Μετρό του Συντάγματος, έπειτα περνώ από την Αμαλίας, (όπου υπάρχει φανάρι εν λειτουργία για τους πεζούς) και μετά προσπαθώ να περάσω από την διάβαση Βασ. Σοφίας - Πανεπιστημίου. Στη συγκεκριμένη διάβαση υπάρχει φανάρι, αν και δεν το έχω δει ποτέ να είναι πράσινο για τους πεζούς.
Η διάβαση Βασ. Σοφίας - Αμαλίας |
Μιας και το πλήθος των ανθρώπων που θέλουν να περάσουν από και προς την Βασ. Σοφίας είναι τόσο μεγάλο (και το πεζούλι επί της Βασ. Σοφίας τόσο μικρό), ο κόσμος περιμένει να μποτιλιαριστεί η κίνηση των αυτοκινήτων έτσι ώστε να περάσει ανάμεσα τους ή κάθετε καρτερικά μέχρι να σταματήσουν να έρχονται αυτοκίνητα και μηχανές.
Υπάρχουν όμως και κάποιοι οι οποίοι ακολουθούν μία άλλη στάση.
Ενώ έρχονται τα αυτοκίνητα (τα οποία οφείλουν να σταματούν σε διάβαση πεζών!) κατεβαίνουν από το πεζούλι του πεζοδρομίου, ανακάμπτοντας την ροή της κίνησης, και κάνουν μια αρχή. Τα αυτοκίνητα σταματούν, και έπειτα όλοι οι πεζοί ακολουθούν αυτόν ή αυτήν που έκανε το πρώτο βήμα και όλοι μαζί περνάνε απέναντι.
Όλοι όσοι κυκλοφορούν στο κέντρο της Αθήνας ξέρουν πως πολύ σπάνια, έως ποτέ, οι οδηγοί σέβονται τους πεζούς ή τον Κώδικά Οδικής Κυκλοφορίας. Ο κόσμος που περνά από την συγκεκριμένη διάβαση, εφαρμόζει ένα σύστημα το οποίο παρακάμπτει την αγένεια και την μη τήρηση του νόμου. Με το να απαιτούν να περάσουν, σταματώντας την ροή της κίνησης, όχι μόνο απαιτούν να τηρείτε ο νόμος, απαιτούν όλοι μαζί, συλλογικά, να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον.
Η λύση δεν είναι να μπει ένα φανάρι που να δουλεύει, αλλά να καταφέρουμε όλοι μαζί, και οι οδηγοί, και οι πεζοί, να σεβαστούμε τη διάβαση.
Πεζοί περιμένουν να σταματήσει η κίνηση στη διάβαση |
Κάποιοι διακόπτουν την ροή για να περάσουν |
Μία μητέρα με το παιδάκι της πριν τη διάβαση |
Comments
Post a Comment